អំពីអធិបតេយ្យភាព

មាត្រា១

  ប្រទេសកម្ពុជា ជាព្រះរាជាណាចក្រ ដែលព្រះមហាក្សត្រទ្រង់ប្រតិបត្តិតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងតាមលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្ស។
មាត្រា២

បូរណភាពទឹកដីរបស់ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា

  គឺមិនអាចមានការរំលោភបំពានបានឡើយ ដាច់ខាតក្នុងព្រំដែនដែលមានការ
កំណត់​ខ្នាត1¼100>000 នៅចន្លោះ

ឆ្នាំ ១៩៣៣ ដល់ ១៩៥៣ ហើយត្រូវបាន

ទទួលស្គាល់ជាអន្ដរជាតិនៅឆ្នាំ ១៩៦៣ 

ដល់ ១៩៦៩។

ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ជារដ្ឋឯករាជ្យ អធិបតេយ្យភាព សន្ដិភាព​ អធ្យាក្រឹត អចិន្រ្ដៃយ៍ និងមិនចូលបក្សសម្ព័ន្ធ។ 

 ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ជារដ្ឋដែលមិនអាចបំបែកបានពីព្រោះ ជារដ្ឋឯករាជ្យ អធិបតេយ្យភាព សន្ដិភាព​ អធ្យាក្រឹត អចិន្រ្ដៃយ៍ និងមិនចូលបក្សសម្ព័ន្ធ។ 
មាត្រា៣

 ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ជារដ្ឋដែលមិនអាចបំបែកបាន។

មាត្រា៤
 បាវចនារបស់ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាគឺ ជាតិ សាសនា ព្រះមហាក្សត្រ។
មាត្រា៥
 ភាសា និងអក្សរដែលប្រើជាផ្លូវការគឺ ភាសា និងអក្សរខ្មែរ។
មាត្រាទី៦
 ភ្នំពេញ ជារាជធានី នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។ហើយទង់ជាតិ ភ្លេងជាតិ និងសញ្ញាជាតិ​ ដែលមានកំណត់នៅក្នុងឧបសម្ព័ន្ធ។
អត្ថបទខាងលើនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវ រដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។